ஒப்பனைகள் பலவிதம்
‘ரிஷி’
(லதா ராமகிருஷ்ணன்)
அதுவொரு அதி இனிமையான பாடல்.
கருப்பு-வெள்ளைக்காலத் திரைப்படத்தில்
திரும்பத்திரும்பக் காதலியைத் திரும்பிப் பார்த்தவாறே விலகிப்போய்க்கொண்டிருந்தான் காதலன்.
கண்களில் நீர்ப்படலத்தோடு மரத்தைஇறுகக் கட்டிக் கொண்டு
போகிறவனையே ஏக்கத்தோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்த காதலியின்
பின்புறம் வெகு கவனமாக ஒருபக்கமாய்த் துருத்தி நீண்டிருந்தது ஒயிலாய்.
அழுதாலும் அழகாக அழத்தெரிந்தவரே அதிக நாள் வெற்றிகரமான கதாநாயகியாக வலம்வர முடியும்....
கண்பொத்திக் காதால் பாட்டைக் கேட்ட பின்
அருகிலிருந்த இலக்கிய இதழைப் பிரித்தால்
அங்குமொரு எழுத்தியவாதி
தருவிக்கப்பட்ட ஒயிலை
இயல்பென்ற பெயரில் இடுப்பில் தாங்கி
புகைப்படத்தில் புன்னகைத்துக்கொண்டிருந்தார்……
இப்போது முதலில் கண்ட ஒலி-ஒளிப் பாடற்காட்சியை
பார்த்தால்
அத்தனை ஒவ்வாமையுணர்வு தோன்றாதென்றே தோன்றுகிறது.
No comments:
Post a Comment