புதிரின் புதிர்
‘ரிஷி’
(லதா ராமகிருஷ்ணன்)
நிசப்தத்தின் சப்தம் அல்லது மௌனத்தின் வார்த்தை
எதுவாயிருந்தாலும் எல்லாவற்றுக்குமே
கேட்கும் எல்லை என்று ஒன்று உண்டு.
நாட்பட நாட்பட நினைவின் வயோதிகக் காதுகளில்
ஒலிபுகும் வழி குறுகிக்கொண்டே போகும்.
வயோதிகம் வருடங்களாலானதா என்ற கேள்வி
கூடவே வரும் எப்போதும்.
ஒரு புகைப்படம் காலத்தின் சிறு துணுக்கு;
அதுவே காலமாகிவிடாது. என்றபோதும்
காலமாகிவிட்ட காலத்துணுக்கைக்
காலமாக்கவும் காலமாகாமல் காக்கவும்
கால்பதியாக் காலத்தை கால் அரை முக்காலாய்
வாழ்ந்துபார்க்கவும்
காலங்காலமாய் அவரவர்க்கு அவரவர் காலம்
அடுத்தடுத்த இடமாக வாழ்வில் குடிபெயரும் நேரம்
விளக்கவொண்ணாதது தடமழியும் நினைவின் பாரம்
அளக்கமுடியாதது பிஎஸ்எஸ்பி பள்ளிக்கும்
வைரமுத்து வீட்டுக்கும் உள்ள இடைத்தூரம்
No comments:
Post a Comment