குழந்தைகளின் நிலை - கையறுநிலை லதா ராமகிருஷ்ணன்

குழந்தைகளின் நிலை - கையறுநிலை

லதா ராமகிருஷ்ணன்

............................................................................

 சொல்லத் தோன்றும் சில…..

ஒரு குற்றம் நடந்திருப்பதாகச் செய்தி வந்தால், உடனேயே குற்றம் இழைத்தவர், குற்றம் இழைக்கப் பட்டவர் ஆகிய இரு தரப்பினரின் சாதி, பொருளாதார நிலை மதம், அரசியல்கட்சி சார்பு – இப்படி பல விஷயங் களை அறிந்து அவற்றின் அடிப்படையிலேயே அந்தத் தவறை அணுகுவது இப்போது சமூக சிந்தனையாளர் களாக, போராளிகளாக அறியப்படும் பலரின் அணுகு முறையாக இருக் கிறது.

இது வேண்டத்தகாத போக்கு.

நேற்றிலிருந்து தொலைக்காட்சி சேனல்களிலும், இன்று தினமணி, டைம்ஸ் ஆஃப் இண்டியா நாளிதழ்களிலும் வெளியாகியுள்ள ஒரு செய்தி. தர்மபுரியைச் சேர்ந்த 19 வயது நபர் 6 வயதுச் சிறுவனை பாலியல் பலாத்காரத்திற்கு ஆளாக்கி கொலை செய்திருப்பதாக அந்தச் செய்தி.

தெரிந்த சிறுவன். ஐஸ்கிரீம் வாங்கித்தருவதாக அழைத்துச் சென்று மிக உயரமான, பயன்படுத்தப்படாத தண்ணீர் டாங்கிற்கு ஏற வைத்து அங்கே நடந்திருக்கிறது இந்தக் கொடுமை. சிறுவன் அழுததும் கொலை செய்யப்பட்டிருக்கிறான்.

காவல்துறையினர் வந்து விசாரித்தபோது நரபலி கொடுக்கப்பட் டிருக்கலாம் என்று இந்த குற்றமிழைத்த நபர் காவல்துறையின் கவனத்தை திசைதிருப்பப் பார்த்திருக்கிறார். இப்போது இந்த நபர் சிறையில்.

(உடனே ஊரை குறைகூறத் தயாராகிவிடுவார்கள் சிலர். எதையும் பொதுமைப் படுத்திப் பேசுவதற்கான தேவை யும் உண்டென்றாலும் எல்லா நேரமும் அதையே செய்வது பிரச்சனையை திசை திருப்புவதாகவே அமையும்)

பழக்கமான நபர் என்றால் பெரும்பாலும் ஒரே சாதியைச் சேர்ந்த வர்களாகத் தான் இருப்பார்களா?

அலைபேசியில் சரளமாகப் புழங்கும் நீலப்படக் காட்சிகள் வளரி ளம் பருவத்தினரிடம் அதைப்போலவே செய்து பார்க்கும் ஆசை யைக் கிளறச் செய்வதாலா?

சிறுவர் சிறுமியருடனான பாலுறவுக் காட்சிகளுக்கு உலகம் முழுக்க நல்ல பணம் கிடைப்பதாலா?

முன்பு இளங்குற்றவாளிகளுக்கான சீர்நோக்குப் பள்ளி யொன்றில் சில காலம் அவர்கள் படைப்பாற்றலை வளர்க்கும் பகுதிநேர வேலை பார்த்தபோது முதல் நாளே அங்கிருந்த காவல்துறை அதிகாரிகள் ‘ பார்க்க பாவமாயிருப்பார்கள் – இரண்டு கொலை, மூணு ரேப் செய்திருப்பார் கள்’ என்று 15 முதல் 18 வயது வரையான இளங்குற்ற வாளிகளை(அவர்களை மற்ற சிறுவர்களிடமிருந்து பிரித்து தனி பிரிவில் வைத்திருந்தார்கள்) என்று சொன்ன போது என்னவோபோலிருந்தது. ஆனால், போகப்போக அந்தக் கூற்றி லிருந்த யதார்த்த உண்மை புரிந்தது.

சிறுவர்கள், வளரிளம்பருவப் பையன்கள் பற்றிய அக்கறை நம்மிடம் போதுமானதாக இல்லை. அரசுப் பள்ளிகளில் சில ஆயாக்கள் மழலையர் வகுப்பிலுள்ள குழந்தைகள் கொண்டுவரும் சாக்லெட், பிஸ்கெட்டு களை சர்வசாதாரணமாக எடுத்துச் சாப்பிடு வது வழக்கமாம். குழந்தை மூத்திரம் போகவேண்டுமென்று கேட்டல் அடி. அடக்கியடக்கி ஒரு கட்டத்தில் வகுப்பிலேயே போய்விட்டால் அதற்கும் அடி. இதையெல்லாம் பற்றி புகார் செய்தால் அந்த ஆயா பாவம் கணவன் கைவிட்டு விட்டான் என்று அந்தப் பெண்ணுக்காகப் பரிந்துபேச ஆரம்பித்துவிடுவார்களாம் பொறுப்பிலுள்ளவர்கள். அப்படியானால் அந்தக் குழந்தைகள் பாவமில்லையா?

இதேபோல்தான் திரைப்படங்களில் காட்டப்படும் stalking முதலான பல விஷயங்கள்.

ஒளி ஊடகங்கள், சமூக ஊடகங்களெல்லாம் பெரும்பாலும் ஒரு விஷயத்தைப் பரபரப்புக்காகவே பேசுகின்றன. நடிக நடிகைகளைப் பற்றி எத்தனை மஞ்சள் பத்திரி கைகள் யூட்யூப் காணொளிகளாக வலம் வருகின்றன.

சீரியல் நாடகங்களைக் கேட்கவே வேண்டாம். இந்து மதம் என்றாலே வேண்டாத சடங்குகள் என்று திரும்பத் திரும்பக் காட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். கோவில்களில் தான் பெரும்பாலும் கொலைக்கான திட்டங்கள் தீட்டப் படுகின்றன.

மிக மிக மோசமான வார்த்தைகளால் (மோசமான வார்த் தைகளென்றால் நாம் வழக்கமாக ‘கெட்ட வார்த்தைக ளா’கச் சுட்டும் வார்த்தைகள்தான் நமக்கு நினைவுக்கு வருகிறது. ஆனால் நாகரீகமான வார்த்தைகளாகக் கொள்ளப்படும் எத்தனையோ மோசமான விஷந் தோய்ந்த வார்த்தைகள் இந்த சீரியல்களில் புழக்கத்தி லிருக்கின்றன.

தொலைக்காட்சி சேனல்களுக்கு கொஞ்சமேனும் சமூகப் பொறுப்பு ணர்வு இருந்தால் மேற்குறிப்பிட்ட மிக அவலமான நிகழ்வைப் பற்றி அகல்விரிவாகப் பேசவேண்டும். அது குறித்துப் பேசத் தகுதி யான வல்லுனர்களை வரவழைத்துப் பேசவேண்டும்.

தினமும் குழந்தைகளுக்கு சில அத்தியாவசிய விஷயங் களைச் சொல்ல ஆரம்பிக்கவேண்டும். (GOOD TOUCH, BAD TOUCH என்பதுபோல்) ஆனால், தொலைக்காட்சி சேனல்களே சிறுவர் சிறுமியரை எப்படியெல்லாம் பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பதைப் பார்க்கும்போது (எத்தனையோ விரசமான பாடல்களை சூப்பர் சிங்கர், சரிகமப நிகழ்ச்சி களில் சின்னக்குழந்தைகள் பாடுகிறார்கள் - அதற்கேற்ற அசிங்க அபிநயங்களில்) அவர்கள் இத்தகைய முன்னெடுப்புகளை மேற்கொள்வார்கள் என்று நம்பிக்கை கொள்ள வழியில்லை.

கோர விபத்துகளை ‘நடந்தது நடந்தபடி’ காட்டுவதில் தான் அவர்களுக்குப் பெரும் ஆர்வம். இந்தக் காட்சிகளையெல்லாம் ஊடகங்களில் காட்டவே கூடாது. இதய பாதிப்பு எத்தனையோ பேருக்கு ஏற்படச் செய்யும் காட்சிகள். அதைப்பற்றியெல்லாம் தொலைக்காட்சி சேனல்களுக்கும் சமூக ஊடகங்களுக்கும் என்ன கவலை?

தருமபுரியில் நடந்திருக்கும் இந்தக் கொடூர நிகழ்வு ஆண்குழந்தை கள் மீதும் இத்தகைய அத்துமீறல்கள் நிகழ்த்தப்படுகின்றன என்பதை அப்பட்டமாக எடுத்துக் காட்டுகிறது. இனியேனும் பள்ளிகள், கல்லூரிகள், பொதுவிடங்கள், சமூக ஊடகங்கள் எல்லாவற்றிலும் ஆண்குழந்தைகளின் பாதுகாப்பு குறித்தும் போதுமான கவனம் செலுத்தப்படவேண்டும்.

இப்படிச் சொல்வதால் பெண்குழந்தைகளின் பாதுகாப்பு குறித்து போதுமான அக்கறை செலுத்தப்படுகிறது என்று சொல்வதாக அர்த்தமில்லை. சமீபத்தில் ஒருவர் தன் மகளிடமே பாலியல் அத்துமீறலில் ஈடுபட்டதாக முதலில் புகார் செய்த எட்டு வயது மகளும், அந்த நபரின் மனைவியும் அந்த நபர் இல்லையென்றால் சாப்பாட் டுக்கே வழியில்லாத நிலை புரிய இப்போது பிறழ்சாட்சி யாகிவிட்டார்களாம். ஆனாலும் கிடைத்த ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் அந்த நபர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருக் கிறார்.

குடும்பத்தில் நிகழும் இத்தகைய அத்துமீறல்களை மிக அதிக மாகப் பேசி, வெளிச்சம் போட்டுக்காட்டும்போது மற்ற குழந்தைகள் தங்கள் வீட்டு ஆண்களையெல்லாம் பார்த்து சந்தேகப்படும், அச்சப் படும் சூழலும் உருவாகிவிடக்கூடும்.

அதேபோல் சமீபத்தில் தன் கணவன் தங்களுடைய மகளிடம் பாலியல் அத்துமீறலில் ஈடுபட்டதாகப் பொய்ப்புகார் கொடுத்த மனைவியைப் பற்றியும் அதன் விளைவாக ஆறேழு வருடங்கள் சிறைவாசம் அனுபவித்து தற்போது விடுதலையாகியிருக்கும் தந்தையைப் பற்றியும், அதேபோல் மகள் தந்தைமேல் பொய்ப் புகார் கொடுத்த செய்தியையையும் படிக்க நேர்ந்தது.

வீட்டில் பாலியல் அத்துமீறலுக்கு ஆளாகும் சிறுமியை குழந்தை களுக்கான பாதுகாப்பு இல்லத்தில் சேர்க்க, அங்கும் அவளை சில பணியாளர்கள் பாலியல் ரீதியாகத் துன்புறுத்தியதாக ஒரு அவலச் செய்தி.

எங்கேதான் அந்தக் குழந்தைகளுக்குப் பாதுகாப்பு கிடைக்கும்?

இறந்துவிட்ட ஆறுவயது ஆண்குழந்தைக்கு எத்தனை வலித்திருக்கும்? அது எத்தனை கதறியிருக்கும்?

குற்றமிழைத்த 18 வயது இளைஞன் இனி அது குறித்து வருந்து வானா? வருந்தி என்ன பயன்?

தொலைக்காட்சி சேனல்களிலும் நாளிதழ்களிலுமாக எதிர் கொள்ளவேண்டியிருக் கும் இத்தகைய செய்திகள்/ தகவல்கள் மனதில் ஒரு மிகப்பெரிய கையறுநிலை யுணர்வை ஏற்படுத்தி விடுகின்றன.

கவிஞர் நேசமித்ரனின் கவிதையை முன்வைத்து - லதா ராமகிருஷ்ணன்

கவிஞர் நேசமித்ரனின் கவிதையை முன்வைத்து…..

 _லதா ராமகிருஷ்ணன்

 கவிஞர் நேசமித்ரனின் ஒரு கவிதையையும் அதற்கான என் ஆங்கில மொழியாக்கத்தையும் இங்கே தந்துள்ளேன்.

 

நேச மித்ரனின் கவிதை:

..............................................................................

•

அந்த மரம் சும்மாதான் நிற்கிறது

சும்மா இருக்கும் மரம்தான்

ஒரு பழைய இலையை பழுக்க வைக்கிறது

ஒரு புதிய வேர் வழியில் இருக்கும்

பாறையை முட்டிக் குடைந்து கொண்டிருக்கிறது

கடந்து போகும் மேகம் கருக்குமா

பொழியுமா என்று கவலைப்பட்டுக்கொண்டிருக்கிறது

வீசும் காற்றில் கிளை முறிந்து விடாமல் இருக்க வளைந்து கொடுத்துக் கொண்டிருக்கிறது

அவ்வளவு வெய்யிலை

உள்ளங்கையில் சுடச் சுட ஏந்தி

சோறு சமைத்துக் கொண்டிருக்கிறது

தாமதமாய் கூடு திரும்பும் பறவைக் கூட்டில் குஞ்சுகளுக்கு சமாதானம் சொல்கிறது

இன்னொரு கூட்டில் முட்டைகளை திருடி உண்ணும் பாம்பை ஒண்னும்

செய்ய முடியாமல் வேடிக்கை பார்க்கிறது

பூக்களை கனியாக்குகிறது

மரங்கொத்திக்கு உடல் தருகிறது

நன்கு வளர்ந்து நின்ற ஒரு நாள்

அறுத்துக் கொண்டு போகும்போதும்

அப்படியேதான் நின்று கொண்டிருக்கும்

என் அம்மா

ஹவுஸ் ஒயிப்தான் சார் என்பதும்

மரம் சும்மாதான் நிற்கிறது

என்பதும் ஒன்றுதான்

 ..........................................................................................................

English Translation(by me)

Translated into English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

That tree is just standing there

It is this ‘just standing’ tree

that ripens an old tree

A new root keeps banging against a rock

on the way,

piercing and probing

Worrying over the cloud going past

wondering whether it would darken

and cause the rain

it is bending and curving by way of protecting

the branch from breaking apart

in the blowing wind.

Holding so much of sun in its palm

it is cooking food;

consoles the chicks in the nest

when the return of the mother bird is delayed.

Watches helplessly the snake

that steals the eggs from another nest.

Turns flowers into fruits.

Offers its body to the woodpecker.

Fully grown when on the day

it is cut and taken away

It would remain just standing there

Saying ‘My mother is just a house wife, Sir’,

is the same as saying

‘The tree is just standing there’.

................................................................................................................

கவிமனம் இருபாலினமானது என்ற என் நம்பிக்கையின் நிரூபணமாய் இக்கவிதை. நிறைவான வாசிப்பனுபவத்தைத் தந்தது.

 கவிதையென்றால் என்னவென்றே தெரியாதவர் களெல்லாம் கவிதைக் களத்தில் பெண்கள் ஓரங்கட்டப்படுவதாகப் பதாகை ஏந்தி வர ஆரம்பித்து, பெண் இன்னின்னது தான் எழுதவேண்டும் என்று பட்டியலிட ஆரம்பித்து, ஆணினம் சார்ந்த கவிஞர்களை வீணாகக் குற்றவுணர்வு கொள்ளவைத்து, பெண் சார்ந்த மேம்போக்கான கவிதைகளை எழுதவைத்து,

கவித்துவம் அறவேயற்று எழுதப்பட்ட வெறும் போதனை, அறிவுரை, பிரச்சார வரிகளையெல் லாம் பெண்விடுதலைக் கவிதைகளாக உருவேற்றி,

அதன் மூலம் தங்களுக்கான மேடைகளை நிறுவிக் கொண்டு,

பெண்கள் எழுதும் கவிதைகளை ஆண் என்ற ஒரே காரணத்தால் திறனாய்வு செய்யத் தகுதிவாய்ந்தவர்களாய் பீடத்திலேறி பரப்புரை செய்து ....

 - என நிகழ்ந்த, நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நாடகங்களையெல்லாம் வருடக் கணக்காகப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பதில் சலிப்புற்றிருக் கும், வெறுப்புற்றிருக்கும் மனதிற்கு ஒரு வலி நிவாரணமாய் இவ்வகைக் கவிதைகள்.

 பெண்களை victims ஆகவே உணரவைப்பதை விட தன்மதிப்பை அவளுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் கவித்துவம் குறையாத படைப்புமூலமாய் உணர்த்தும், இவ்வகைப் படைப்புகளே, உண்மையான பெண்ணிய எழுத்தாக்கங்கள் .

HOUSEWIFE என்பதற்கு பதில் இப்போது HOME-MAKER என்று சொல்லப்படுகிறது. ஆனாலும், சொற்களின் அர்த்தங்களை மனதில் வாங்கிக் கொண்டாலொழிய மனமாற்றம் ஏற்படாது. மனமாற்றத்திற்கு இத்தகைய கவிதைகள் கண்டிப்பாக உதவும்.

 திருமணமான இளம்பெண் ஒருவர் சமீபத்தில் எனக்கு எழுதியிருந்த தன்விவரக்குறிப்பில் கணவன் உழைப்பில் வாழ்கிறேன் என்பதாய் குறிப்பிட்டிருந்தார். இயல்பாய் எழுதினாரோ, உள்மனவலியோடு எழுதினாரோ – படிக்க வருத்தமாக இருந்தது.

 இன்றைய வாழ்க்கைச்சூழலில் வேலைக்குப் போகாத தன் மனைவி குறித்து அவமானமாக உணரும் கணவர் களையும் காண முடிகிறது.

 மேற்குறிப்பிட்ட பெண்ணுக்கு ஆறுதலாய் என்ன எழுதுவது என்று புரியாமல் அப்படியே விட்டுவிட்டேன்.

 இன்று கவி நேசமித்ரனின் இந்தக் கவிதையை அவருக்கு அனுப்பிவைப்பேன்.

 இன்னும் சிலருக்கும்.

.............................................................................

க.நா.சுவின் கவிதை - 1 - ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பில்

  க.நா.சுவின் கவிதை - 1

ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பில்

(*மொழியாக்கம் : லதா ராமகிருஷ்ணன்)

....................................

*க.நா.சு இலக்கியத் திறனாய்வாளராக, புதின எழுத்தாளராக, கட்டுரையாளராக அறியப்பட்ட அளவு கவிஞராக அறியப்படவில்லை யென்றே தோன்றுகிறது. ஆனால், சிறந்த கவிதைகள்  - உரைநடைக் கவிதை கள், எதிர்க்கவிதைகள் - எழுதியிருக்கிறார். அவற்றிலிருந்து சில கவிதைகளை மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன். எந்தக் கவிதையை மொழிபெயர்த்தாலும் அது மூல கவிதையின் அழகை, அடர்வை மொழிபெயர்ப்பு எட்டவில்லை யென்ற உணர்வே ஏற்படுகிறது. ஆனாலும், தமிழைத் தாய்மொழியாகக் கொள்ளாதவர்களுக்கு தமிழில் எத்தனை சிறந்த கவிதைகள் இருக்கின்றன என்பதை ஆதாரபூர்வமாகக் காட்ட மொழிபெயர்ப்பு ஒன்றே வழியென்பதும் புரிகிறது.

..............................................................................

1. THE WILL

The D-Day has come for writing my Will.

Though there are no assets, should write a Will.

That is manliness indeed.

I hereby bequeath all the bits and pieces of paper

brimming in my boxes

to the universities all over the world.

They can’t tear them in a better manner.

Words innumerable that I have not used,

those in the dictionaries and those not

I give away to the poets who succeed me.

The meager income that I have so far earned

I give to my father who wished to

turn me into a writer and take pride in it

and breathed his last with his hope in tact.

Wishes countless, cravings and disappointments galore

have pursued me in my lifetime.

I give them all to this world.

Let the thugs and traitors around

share my good reputation.

Let those having eyes that see

share my eyes that see not.

I gift my future to my dear wife Raji.

An English poet by name Yeats named as his heir

those who walk straight holding their head high.

It is a sheer impossibility to see anyone around me, in India,

walking thus, holding their head high.

One and all bowing and bending

cringing and crawling

are searching for ever something on the floor

and under the earth.

Let that spot they have always sought be theirs.

All those loans borrowed by me ,

from whosoever I have got them

giving my word,

I hereby give them back to all those

as loans the same.

Let them get the strength to have them

as their revenues.

Let me give back the whole lot of my intelligence

so diligently saved and so utterly useless

to those who know not how to use it.

Let it fill the repositories of knowledge.

Better not to come out and operate.

No tomb for me please.

If it is a must let no name be inscribed on it.

I will make all those gods too many

I am acquainted with,

inside many a shrine all too gloomy

as idols unseen by the eyes of any.

The books that I am yet to write

my publishers are free to publish

and earn profits

and buy one more computer

for writing the accounts.

All the promises I have made

I hereby give away to the wind

and all the welfare activities I have vowed

to carry out

I hereby entrust in the hands of my future

which I can no more look forward to.

I too have political ambitions.

I hereby bequeath them all

to all the heir-apparent of Nehru Dynasty.

As long as there are Lord Indran, the moon, Chandran,

air, space water

Let them all – the grandsons and great grand daughters

keep ruling _ I bless.

Let my written poems remain unseen

by the eyes of people and

lie hidden in the pages of books.

But let my unwritten poems be

hailed and analyzed in high spirits by the critics

and used by them as crutches

for becoming professors.

All my wasted moments hours days

weeks months and years become public properties

of the land

and help one and all; help one and all.

Let the palaces that I have not built

be occupied by those not born alive

and those moving around as walking corpses.

The rest of my movable belongings,

household objects, rags,

the name Kandhaadaiyaan

I hereby give to my sons not born

with no right to sell.

The thoughts I have not had

are there for my chosen disciples.

Nothing else should be there with me

at the time of my death.

Let the words of He observing

‘Not even the needle with broken hole would accompany ’

prove true in my case.

Let me give up my name also _

whoever want, can have it.

க.நா.சுவின் கவிதை

உயில்

என் உயிலை எழுதிவைக்கவேண்டிய நாள்

வந்துவிட்டது. சொத்து ஒன்றும் இல்லாவிட்டாலும்

உயில் எழுதவேண்டும் _ அது புருஷ லக்ஷ்ணம்

என் பெட்டிகளில் நிரம்பியுள்ள கிழிசல்

காகிதங்களை எல்லாம் உலகத்துச் சர்வகலா

சாலைகளுக்குத் தந்துவிடுகிறேன் – அதைவிடச்

சிறப்பாக அவர்களால் கிழிக்கமுடியாது. நான்

உபயோகிக்காத எண்ணற்ற வார்த்தைகளை

அகர முதலியில் உள்ளதையும் இல்லாததையும்

எனக்குப் பின் வருகிற கவிகளுக்கு அளித்து

விடுகிறேன். நான் சம்பாதித்த சொல்ப

ஊதியத்தை என்னை எழுத்தாளனாக்கி

பெருமை கொள்ள எண்ணி நம்பிக்கையுடன்

உயிர் நீத்த என் தகப்பனாருக்குத் தந்து

விடுகிறேன். எத்தனையோ ஆசைகள்

ஏக்கங்கள் ஏமாற்றங்கள் என் ஆயுளில்

என்னைப் பின் தொடர்ந்து வந்துள்ளன.

அவற்றை உலகுக்குத் தந்துவிடுகிறேன்.

என் நல்ல பெயரை ஊரிலுள்ள கேடிகள்

பகிர்ந்துகொள்ளட்டும். காணாத என் கண்களை

பார்வையுள்ளவர்கள் பகிர்ந்துகொள்ளட்டும்.

என் எதிர்காலத்தை என் மனைவி ராஜிக்கு

அன்பளிக்கிறேன்.

யேட்ஸ் என்ற ஆங்கிலக் கவி தன் வாரிசாக ‘நிமிர்ந்து நடப்பவர்களை’ நியமித்தான். என்

சுற்றுவட்டத்தில், இந்தியவில் நிமிர்ந்து

நடப்பவர்களையே காண முடியவில்லை. எல்லோரும்

கூனிக்குறுகி குனிந்து தரையில் பூமிக்கடியில்

எதையோ தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.

அவர்கள் தேடுமிடம் அவர்களுக்குக் கிடைக்கட்டும்.

பட்டுவிட்ட கடன்களையெல்லாம் யார்யாரிடம்

சொல்லி வாங்கினேனோ அதையே திரும்பவும்

சொல்லி அவர்களிடமே கடனாகத் திருப்பி

விடுகிறேன்

தங்களுக்குத் தாங்களே வரவு

வைத்துக்கொள்ள அவர்களுக்குச் சக்தி

பிறக்கட்டும். சேமித்துவைத்த உபயோகப்

படாத என் அறிவை யெல்லாம் அதை

உபயோகிக்கத் தெரியதவர்களுக்குத் திரும்பவும்

தந்துவிடுகிறேன். அறிவுக்களஞ்சியங்களை

நிரப்பட்டும் _ வெளியில் வந்து செயல் படாதிருப்பது

நல்லது. எனக்குக் கல்லறையே வேண்டாம்.

அப்படிக் கல்லறை தவிர்க்க முடியாததானால்

அதில் ஒரு பெயரும் பொறிக்கப்படவேண்டாம்.

எனக்கு அறிமுகமான பல தெய்வங்களை யெல்லாம்

இருளடர்ந்த பல கோயில்களில் யார் கண்ணிலும்

படாத சிற்பங்களாக நிறுத்திவைத்துவிடுகிறேன்.

நான் இன்னும் எழுதாத நூல்களை என் பிரசுர

கர்த்தர்கள் தாராளமாகப் பிரசுரித்து லாபம்

அடைந்து கணக்கெழுத இன்னொரு

கம்ப்யூட்டர் வாங்கிக்கொள்ளட்டும்.

நான் தந்த வாக்குறுதிகளை யெல்லாம்

காற்றுக்கும், நான் செய்த நற்பணித்

தீர்மானங்களை யெல்லாம் இனி எதிர்

பார்க்க முடியாத எதிர்காலத்துக்கும்

வாரி அளித்துவிடுகிறேன். எனக்கும்

அரசியல் ஆசைகள் இருப்பதுண்டு.

அவற்றை நேருவின் சந்ததியாருக்கு

அளித்துவிடுகிறேன்.

இந்திரன்

சந்திரன், காற்று, வெளில் நீர்

உள்ளளவும் கொள்ளுப் பேத்தி

எள்ளுப் பேரன் என்று அரசாண்டு

வரட்டும் என்று வாழ்த்துகிறேன்.

எனது எழுதப்பட்ட கவிதைகள் மக்கள்

கண்ணில் படாமல் புஸ்தகங்களின்

பக்கங்களில் மறைந்து கிடைக்கட்டும்

ஆனால் எழுதப்படாத கவிதைகளை

விமர்சகர் போற்றி அலசி ஆனந்தித்துப்

பேராசிரியர்கள் ஆக ஒரு ஊன்றுகோலாக

உபயோகித்துக்கொள்ளட்டும்.

என் வீணாகிப்போன நொடிகள் நாழிகைகள்

நாட்கள், வாரங்கள், மாதங்கள்,

ஆண்டுகள் எல்லாம் தேசப் பொதுச்

சொத்தாகி எல்லோருக்கும் உதவட்டும்

உதவட்டும். நான் கட்டாத மாளிகைகளில்

உயிரோடு பிறக்காதவர்கள், நடைப்பிண

மாக நடப்பவர்கள் குடியேறட்டும்.

மற்ற என் ஜங்கம சொத்துக்களை

தட்டுமுட்டு சாமான்களை,கந்தல்

துணிகளை, கந்தாடையான் பெயரை

என் பிறக்காத பிள்ளைகளுக்கு

விற்கக்கூட பாத்தியமில்லாமல்

தந்துவிடுகிறேன். என் அபிமான

சிஷ்யர்களுக்கென்று நான்

சிந்திக்காத சிந்தனைகள் எல்லாம்

கிடைக்கின்றன.

வேறு ஒன்றும்

எனது என்று சொல்ல சாகும் சமயத்தில்

என்னிடம் இருக்கக்கூடாது. காதற்ற

ஊசியும் உடன் வராது காண் என்று

சொன்னவன் வாக்கு என் விஷயத்தில்

பலிக்கட்டும். என் பெயரையும் நான்

துறந்துவிடுகிறேன் _ என் பெயரை

யாருக்கு இஷ்டமோ அவர்கள்

எடுத்துக்கொள்ளட்டும்.