வார்த்தைப்பொட்டலங்கள் - ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

வார்த்தைப்பொட்டலங்கள்

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

(*சமர்ப்பணம் : வாழத்தெரியாதவர்களுக்கு)

எப்போதும் தயாராய் தேர்ந்தெடுத்த சில வார்த்தைகளை

நான்கைந்து பொட்டலங்களாகப்

பிரித்து முடிந்துவைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.

தேவைக்கேற்றவாறு அவை சின்னதும் பெரியதுமாக இருக்கலாம்.

சிக்கென்று எஸ்எம்எஸ் டெம்ப்ளேட் போல்

அல்லது, சித்தி தொடங்கி வாணி ராணி சாகாமெகா சீரியல்போல்.

மறந்துவிடாமலிருக்க அவற்றின்மேல்

குறியீடுகள் அல்லது குறிப்புகள் தந்தால் நலம்.

கூடவே, செய்முறைவிளக்கங்களுமிருந்தால்

மிகவும் உதவியாயிருக்கும்

மற்றவர்களுக்கு;

ஒருவேளை நீங்கள் மறந்துவிட்டால் உங்களுக்குமேகூட.

என்றாலும் பொட்டலங்களின் பட்டியல்களையும்

அவற்றின் பயன்பாடுகளையும்

மனதில் உருப்போட்டுக்கொண்டுவிடுவதே

சாலச் சிறந்தது.

உதாரணமாக, முட்கள் என்று தலைப்பிட்ட பொட்டலத்தை

மலரென்று எடுத்துக்கொண்டு

நல்லவர்மேல் தவறுதலாகத் தூவிவிடலாகாது.

அதாவது, நாம் நல்லவராக எடுத்துச்சொல்ல

விரும்புகிறவர் மீது.

அதேசமயம் முட்களால் காயப்படுத்தப்படவேண்டியவராய்

நம் மனம்போனபோக்கில் தீர்ப்பளிக்கப்பட்டவர்கள் மீது

அந்தப் பொட்டலத்திலுள்ளதைப் பயன்படுத்தத்

தவறவேகூடாது.

பாராட்டுச்சொற்களடங்கிய பொட்டலத்தை

சரியான நேரமாகப் பார்த்துப் பயன்படுத்தப்

பழகவேண்டும்.

பாராட்டு என்பதன் பல்பரிமாணங்களை

– உண்மையான, பொய்யான, காக்கா, ஜால்ரா,

ஐஸ்கட்டி அல்லது பனிமலை அன்னபிற _

தருணம் பார்த்து தக்கதொரு அளவில் கொடுக்க

தினமும் பயிற்சிசெய்தல் இன்றியமையாதது.

உண்மை பொய் என்பதெல்லாம்

நமக்குக் கிடைக்கக்கூடிய நன்மைகளைப் பொறுத்து

மாறுமாகையால்

அந்தப் பொட்டலங்களிலுள்ள சொற்களை 
அவ்வப்போது இடம்மாற்றிக்கொள்ளலாம்.

முற்றற்ற சொற்களின் முற்றத்தில்

இயல்பாய் நடைபழகுவோர் ஏறக்குறைய

இல்லாமலாகிவிட்ட பின்

சற்றும் பாரபட்சமற்றுச் சொற்களைக் கையாளுவோர்

முக்காலே மூணு வீசம்

முட்டாள்களாக்கப்பட்டுவிட்டபின்

வார்த்தைப்பொட்டலங்களின்றி வாழும் வழியேது….?

அட, வாழ்க்கைதான் ஏது….?

Ø  

அப்பால்….. ‘ரிஷி’ லதா ராமகிருஷ்ணன்)

அப்பால்…..

‘ரிஷி’ 

லதா ராமகிருஷ்ணன்)

என்னிடம் பூனை பேசியது'
'என்றாள் சிறுமி.

பூனை பேசாது' என்றார் பெரியவர்.

'பூனையின் பேச்சுக்கு தனியாக
இரண்டு காதுகள் என்னிடமிருக்கின்றன -
பாவம் உங்களுக்கு இல்லையே'
என்று இருசெவிகளின் பக்கமாக
கைகளால் சிறகடித்துக்காட்டி
மெய்யாகவே பரிதாபப்பட்டாள் சிறுமி.

''எங்கே, பூனையை பேசச்சொல்லு
பார்க்கலாம் என்றார்
மெத்தப் படித்த அந்த மனிதர்
மிக எகத்தாளமாய்.

நமக்கு வேண்டுமென்றால்
'நாம் தான் பூனையிடம் பேசவேண்டும்
என்ற சிறுமி
மியா….வ்.... மியா…வ்.....என்று
மென்மையாக அன்பொழுக
தன்பாட்டில் அழைத்தபடியே
அவரைக் கடந்துசென்றுவிட்டாள்.

Shame(less) Rishi (Latha Ramakrishnan)

Shame(less)

Rishi

(Latha Ramakrishnan)

Playing to the gallery

with all its permutations and 

combinations

day-in and day-out

come so easily to some

as their second skin…..

an all-time hideout….

Truth is not just 

stranger than fiction…….

வரலாறு - ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

வரலாறு

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

சில தலைகள் எப்போதும் கைவசம் தேவை.

குட்டக் குட்டக் குனியவைக்க;

பட்டப்பகற்கொலைகொள்ளைக்கெல்லாம் பொறுப்பேற்கச் செய்ய;

தட்டுவதாலேயே தன் கையை மோதிரக்கையாக்கிக்கொள்ள;

தன் முதலாளித்துவத்தை சாதுர்யமாய் மனிதநேயவிரிப்பின் கீழ் தள்ள;

சரித்திரக் குற்றவாளியாக்கி  சரேலென்று அறுத்தெறிய;

பொருத்தமற்ற பொய்யுரைத்து புழுதிவாரியிறைக்க;

பேயரசைப் போர்த்திமறைக்க;

பிணந்தின்னும் சாத்திரங்களை ஒருசாராருக்கே உரித்தாக்க;

அவரவர் அதிகாரவெறியை அருவமாக்கித் திரிய....

வலியோரும் தம்மை எளியோராய் காட்டிக்கொள்ள வாகாய்;

மலிவாகும் வாழ்வுமதிப்புகளுக்கெல்லாம் கழுவேற்றத் தோதாய்;

பொத்தாம்பொதுவாய் போகிறபோக்கில் குண்டாந்தடியால் ஒரு போடு போட்டு உயிர்போக்க;

ஊருக்காயதைச் செய்ததாய்த் தன்னைக் கொலைக்குற்றத்திலிருந்து சுலபமாய்க் காக்க;

தத்தம் தீவினைகளையெல்லாம் தார்மீக எதிர்வினையாக நிலைநாட்ட….

எளிய தலைகளாய் எப்போதும் நான்கைந்து தலைகளைத் தயராய்க் கைக்கொள்ளத் தெரியவேண்டும்.

போலவே, மொந்தைகளாக்கப்பட்ட எளிய தலைகளை

மந்தைகளாக்கப்பட்ட மூளைகளில் 

முதன்மை எதிரிகளாக மிகச் சுலபமாய் சுட்டிக்காட்டவும்.

நேரங்கிடைக்கும்போதெல்லாம் ஆள்காட்டி அடையாளங் காட்டி உருவேற்ற மறக்கலாகாது.

பெரிதாக எதையும் செய்யத் தேவையில்லை.

பலிகடாக்களாக வாகாய் சில எளிய தலைகளை எப்போதும்

வன்முறையார்ந்த சொற்களால் எட்டித்தள்ளி யுருட்டிக்கொண்டே போகத் தெரிந்தால் போதும்.

ஏற்றத்தாழ்வுகளுக்கெல்லாமான சகலரோகத்தொற்றாகக் 

காட்டத் தெரிந்துவிட்டால் போதும் -

பல்லக்குகளையும் பல்லக்குத்தூக்கிகளையும் உங்கள் உடைமைகளாக

பலகாலம் பத்திரப்படுத்திக்கொண்டுவிட முடியும்.

சட்டி அகப்பை நாம் - ’ரிஷி' (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

சட்டி அகப்பை நாம்

’ரிஷி'

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

எதுவும்

தெரியாவிட்டாலென்ன 

பரவாயில்லை_

எல்லாம் தெரிந்ததாகக்

காட்டிக்கொள்வதே

(உன்) அறிவின் 

எல்லையான பின்….

முன்னுக்கு 

வந்துவிடால் பின்

உண்மையென்ன

பொய்யென்ன 

அறிவில்….

என்னவொன்று

கண்ணுங்கருத்துமாய் என்னதான் நீ மறைத்தாலும்

புரையோடிய புண்வலியாய்

பொய் கொல்லும் நின்று..

அச்சம்(என்பது மடமையடா!) ரிஷி (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

அச்சம்(என்பது மடமையடா!)

ரிஷி

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

அசாதாரணக்கவிதைகளை எழுதியவர்
அதிசாதாரணக் கவிதைகளையும் எழுதினா
ரென்றால்
அடிக்கவந்துவிடுவார்களோ…..?

பாவமும் பாவமன்னிப்பும் - ரிஷி (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 பாவமும் பாவமன்னிப்பும்

ரிஷி

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

குழந்தைகளிடம் என்னவென்று மன்னிப்பு கோருவது?

நாம் கண்கலங்கினால் சட்டைநுனியால்

கண்களைத் துடைத்துவிடக்கூடும்….

கைகூப்பினால் முகம் மலர பதிலுக்குத் தங்கள்

சின்னக்கைகளைச் சேர்த்துக் குவிக்கக் கூடும்

மண்டியிட்டால் சக குழந்தையாய் நம்மை பாவித்து

வாய்நிறைய சிரிக்கக்கூடும்….

நெடுஞ்சாண்கிடையாகக் காலடியில் விழுந்தால்

தவறி விழுந்துவிட்டோமோ எனப் பதறி

தாங்கிப் பிடிக்கத் தாவிவரக்கூடும்…..

அதுவும்

அடிபட்ட குழந்தைகளிடம் எப்படி மன்னிப்பு கோருவது _

அவர்களின் வலிகளை வாங்கிக்கொள்ள வழியில்லாது?

அந்தச் சிறுமியை விட்டுவிடுங்கள் - லதா ராமகிருஷ்ணன்

அந்தச் சிறுமியை விட்டுவிடுங்கள்  

 லதா ராமகிருஷ்ணன்

வெந்த புண்ணில் வேலைப் பாய்ச்சுவது என்பார்கள்.

இங்கே காது கேளாத வாய் பேசவியலாத சிறுமியொருத்தியை systematic ஆக மாதக்கணக்கில் சீரழித்த கொடூரன்களை அடித்தட்டு ஆண்களின் பிரதிகளாக்கி, பிரதிநிதிகளாக்கி, அவர்கள் சார்பில் வாதாடும் வழக்குரை ஞர்களாக, ஆளாளுக்கு உளவிய லாளர்களாகி சில எழுத்துலகப் பெருந்தகை யாளர்கள், பேரறிவுசாலிகள், ஈடு இணையற்ற மனிதநேயவாதிகள் முன்வைக்கும் சில கருத்துகளைப் படிக்கும்போது அந்தக் குழந்தையை அதன் ரணவலியை, கையறுநிலையை இதைவிட மோசமாகக் கேவலப்படுத்த முடியுமா, இதைவிட இலகுவாகக் கடந்துபோக முடியுமா என்று அதிர்ச்சியாக இருக்கிறது.

இவர்கள் யாருக்காகப் பேசுவதாக இப்படியெல்லாம் வக்கிரமாகக் கருத்துரைக்கிறார்களோ அந்த சமூகத்தட்டு மக்களிடம் போய்க் கேட்கட்டும் – எந்த சாதியைச் சேர்ந்தவளா யிருந்தாலும், எந்த வர்க்கத்தைச் சேர்ந்தவளாயிருந்தாலும் ஒரு பெண்ணை, சிறுமியை, வாய் பேச முடியாத காது கேளாத குழந்தையை இப்படிச் சீரழிப்பவர்கள் மனிதர்கள்தானா என்று

யார் சார்பாகவோ பேசுவதாக, வாதாடுவதாக சிலுப்பிக் கொண்டு இப்படியெல்லாம் அநாகரீகமாக, அராஜகமாகக் கருத்துதிர்த்துக் கொண்டிருப்பவர்கள் தமக்கான சுயமதிப் போடும், வாழ்நெறிக ளோடும் வாழும் அந்த மக்களை உண்மையில் அவமதித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள், மனித நேயம், சமூகப் பிரக்ஞை என்ற பாவனையில் தங்கள் மன வக்கிரங்களையெல்லாம் அம்மக்கள் மீது வலிந்தேற்றி அவர்களை மதிப்பழித்துக்கொண்டிருக் கிறார்கள் என்பதை உணரவியலாதவர்களாய் இப்படித்தான், இறுதிவரை புண்மொழி உதிர்த்துக் கொண்டேயிருப்பார்களோ இவர்கள்?