போலி பாசாங்குக்காரர்களை அடையாளங்காண 10 வழிகள்

 போலி பாசாங்குக்காரர்களை அடையாளங்காண 10 வழிகள்

1.நடத்தை ஒரேபோல் இராது

2. அதீத புகழ்ச்சி; முகஸ்துதி செய்தல்

3. பரிவுணர்ச்சி, புரிந்துகொள்ளல் இல்லாமை

4. தன்னலவாதி

5.வம்பு பேசுதல்; வஞ்சகம் செய்தல்

6. மற்றவர் கவனத்தை ஈர்ப்பதிலேயே 7. முனைப்பாக இருத்தல்

7. தகிடுதித்தக்காரர்; சூழ்ச்சித்திறன் வாய்ந்தவர்;

8. நம்பத்தகாதவர்

9. பொய்யாக வருத்தம் தெரிவித்தல்

10.பொறாமை, உள்ளெரிச்சல்All reactions:

A NEW 'MADE-IN-INDIA' MESSAGING PLATFORM

 ZOHO'S (SRIDHAR VENMBU'S)

NEW MESSAGING PLATFORM

இது இந்தியாவிலேயே உருவாக்கப்பட்டிருக்கும் ‘வாட்ஸ் அப்’ போன்ற தகவல் பரிமாற்ற ஊடகம். இதன் பயனாளர்களின் எண்ணிக்கை வெகுவேகமாக அதிகரிக்கிறது.

Arattai, a #MadeInIndia messaging platform

A POEM BY RAMESH PREDAN

 A POEM BY

RAMESH PREDAN

Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)

(*. ஒரு வாசகராக ஒன்றிரண்டு இடங்களில் (என்னுடைய) மொழிபெயர்ப்பு எனக்கு நிறைவைத் தரவில்லை - லதா ராமகிருஷ்ணன்)

So there happened such a miracle

Once in every ten years

Someone would be born to read me

In intelligence, clarity, shape and language

He would be exactly like the other one

Would be born with gender change also

As the reader goes on reading me

I would be born in him anew as man and woman.

In the own body living in the text

There is no usage of language with exclusive

gender- orientation

Inside the Text that wears the gender of the respective readers

the death o f the writer takes place

depending on the reader

There is nothing called the Death of Text

Death of writer is fictitious

All those being alive in fiction

are but natural beyond Being – Non-Being

I speak the truth, O beings of this Planet

The reader alone dies

Reader’s Text is but the absurdity of reading

with the ‘First Person Self that each time taking me,

touching me and opening me

forcibly squeezing itself and so filling me

to the brim

Created once upon a time

and eventually ceased to be and became

sublimated in people’s memory

And, for ages till date

the book of lone book creator

I hid myself inside the text

At the ultimate end where the fiction goes beyond the text

Text and myself alone remained.

Ramesh Predan

அப்படித் தானோர் அதிசயம் நிகழ்ந்தது

ஒவ்வொரு பத்து ஆண்டுக் கொருமுறை

என்னைப் படிக்க ஒருவர் பிறப்பார்

அறிவில் தெளிவில் உருவில் மொழியில்

அவரைப் போலவே இவரும் இருப்பார்

பாலில் வேறாய் மாறியும் பிறப்பார்

படிக்கப் படிக்க அவரில் நானே

ஆணாய் பெண்ணாய் புதிதாய் பிறப்பேன்;

பிரதியில் வாழும் சொந்த உடம்பில்

தனித்த பால்நிலை செயல்படும் மொழிதல்

இல்லை; படிப்பவர் பாலை உடுத்தும்;

பிரதிக் குள்ளே ஆக்கியோர் மரணம்

வாசிப் பவரைப் பொறுத்தே அமையும்;

பிரதியின் மரணம் என்பது இல்லை

ஆக்கியோர் மரணம் என்பது புனைவு;

புனைவில் வாழும் உயிர்கள் எல்லாம்

இன்மை இருப்பு கடந்த இயல்பு;

உண்மை உரைப்பேன் உலகத் தீரே

வாசகர் மட்டுமே மரணிக் கின்றார்.

ஒவ்வொரு முறையும் என்னை எடுத்து

தொட்டுப் பிரித்துப் படிக்கும் தன்னிலை

தன்னைத் திணித்து என்னை நிறைக்கும்

வாசிப் பபத்தம்: வாசகப் பனுவல்.

என்றோ படைத்தேன் செத்தேன் மனிதர்

நினைவில் பதங்க மானேன்; நிற்க,

காலங் காலமாய் மொழியில் நிலைத்தது

ஒற்றைப் பிரதி: படைத்தவர் பனுவல்.

பிரதிக் குள்ளே பதுங்கிக் கொண்டேன்

பிரதியைப் புனைவு கடக்கும் இறுதியில்

நானும் பிரதியும் மட்டும் மீந்தோம்.

ரௌத்ரம் பழகுதல் - ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 ரௌத்ரம் பழகுதல்

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

ஓரமாக ஒதுங்கியிருக்கவே விரும்புவேன்

அதையே காரணங்காட்டி

நீ ஒதுக்கித் தள்ள நினைத்தால்

ஓர் உதை விட்டு மையத்திற்கு வந்துவிடுவேன்.

சாமரங்கள் தேவையில்லை யென்றால்

சாமரம் வீசத் தயார் என்றா பொருள்?

தெரியாததை தெரியாதென்றுரைக்க

மனத்தெம்பு வேண்டும்

உலகிலுள்ள எல்லாமும் நல்லாத் தெரிந்ததாக

நாளெல்லாம் பாவனை செய்யும் உனக்கு

அது நிச்சயமாக இல்லைதான்.

பாவம் நீ.

ஆனால், பாவம்பார்ப்பதால்

என்னை பிடித்துத் தள்ளி விட அனுமதிப்பேன்

என்று நீ நினைத்தால்

உன்னை மோதி மிதிப்பதென் அறமெனத்

தெரிந்துகொள்.

இருளிலிருக்கப் பிடிக்கும் என்று சொன்னால்

அதற்காக என்னை குகைக்குள் தள்ளிவிட்டு

நன்மை செய்ததாக

ஊருக்குள் தம்பட்டமடித்துத் திரிந்தால்

விசுவரூபமெடுத்துவந்துன்னை

நார்நாராய்க் கிழித்தெறிய

தாராளமாய் முடியும் என்னால்.

பேர் பேராய்ப் போய் புலம்பியழக்கூடும்

உன்னை யொரு புழுவினும் கீழாய்ப்

பார்த்து

என் வழி நடப்பேன்.

என்ன செய்ய இயலும் உன்னால்?

ஒரு கூட்டத்தில் தனித்துத் தெரிய நான்

பிரயத்தனம் எதையும் செய்வதில்லை.

அதற்காய்

அடையாளம் அழித்து என்னையொரு

மொந்தைக்குள் திணிக்க முயற்சித்தால்

முற்றிலுமாய் இல்லாமலாக்க முனைந்தால்

மறுகணம் உன் கையை

முறித்துப்போடவும் தயங்க மாட்டேன்.

எது நல்ல கவிதை? - லதா ராமகிருஷ்ணன்

 எது நல்ல கவிதை?

- லதா ராமகிருஷ்ணன்

ஒற்றை பாணியையே நல்ல கவிதை என்று நிறுவுவது சரியல்ல.

வாசகரின் எதிர்பார்ப்புகள், அனுபவங்கள், மனத்தடைகள் என பல பரிமாணங்களை உள்ளடக்கியதாகவே இருக்கும் இந்தக் கேள்விக்கான பதில் அல்லது பதில்கள் என்று தோன்றுகிறது.

சில வரிகளில் வாழ்வின் பிரம்மாண்டத்தை, அவிழ்க்கவியலா மர்மத்தைக் கவித்துவம் குறையாமல் (கவித்துவம் என்பதும் relative term தான்) குறிப்புணர்த்தும் கவிதைகளே எனக்கு நல்ல கவிதை வாசித்த நிறைவமைதியைத் தருகின்றன.

கவிஞர் வைதீஸ்வரனின் வலைப்பூவில் இன்று புதிதாய் இடம்பெற்றுள்ள அவர் கவிதை அத்தகைய ஒன்று.

கவிஞர் காலமற்றவர் என்பதற்கு சாட்சியமாகும் கவிதை இது!

உள்ளே ஒரு ஓசை

வைதீஸ்வரன்

வயது ஒரு உயிர்மானி

காலத்துக்குள் நம்மை

எறும்புகளாக்கி மெல்ல நகர்த்தி

வளர்ப்பதும் வதைப்பதுமாக

திக்குத் தெரியாத சம்பவக் காட்டுக்குள்

இழுத்துச் செல்லுகிறது

வருஷங்களை வாழ்வாகச் சித்தரிக்கிறது

வெவ்வேறு பிம்பங்களை

எழுப்பி அழித்து ‘நான்’ என்று

நம்பவைத்து நடுவாழ்க்கை

பள்ளத்தாக்குகளில் விழுத்துகிறது.

மேலும் எழுந்து வந்து நமக்குள்

தன்னேய்ப்பை உணர்ந்து தடுமாறும் சமயம்

கைத்தடியைக் கொடுத்து கரையேற்றி விடுகிறது

நகரமுடியாமல் விதி முடிந்த வீதியில் நின்று

திரும்பிப் பார்க்கும் போது

வயது இருந்ததாகத் தெரியாமல்

சுவடற்ற கனவாய் தொலைந்து விடுகிறது.

சிரிப்பதற்கு எனக்கு வாயில்லை

POEMS BY RISHI (LATHA RAMAKRISHNAN)

 O1.

Time on a Different Plane

Almost exactly at the moment when I thought

of the sentence

that poets have a different time-zone

my wrist-watch stopped showing the correct time

and began to run erratically.

Though I could attribute it all rationally

to faulty mechanism

an eerie feeling did creep in.

Since then I have been travelling along

a different plane.

The time-zone, different plane –

are these actual terrains

or mere fantasies of the brain?

Once again

I look at my watch

wondering whether it was Borges’ Aleph

or just a ‘whiff of breath’….

Right – Left – Right – Left

Turn About –

Guided and misguided by Time

the march continues topsy-turvy.

 

---

2.

Rain Readings

No trace of Rain….

Raging heat seems to have

ascended the throne

once again.

Having no power to bargain

with the conspiring

elemental forces

this day wades along

an arid terrain

through horrid hours,

saving itself from swooning

aided by the fountain

inside the brain.

Is the Rain waiting for

an opportune moment

to shower its blessing

or stays away with intent –

to keep me guessing…?

Oh, why so?

Why not Come, See and Go

without turning into something

‘Long Long Ago…’?

To and fro

oscillates the pendulum

The micro-monitor screen

stays mum….

Yet a few more hours

or the day’s farewell…

With tolling bells

the yearning for Rain

swells…

Caught in a quagmire,

hope tends to wane

so the heart keeps bemoaning,

woebegone,

with eternal thirst for Rain

ingrained….

Half-cup full;

half remains empty –

In between these

two refrains

Life hangs

Humpty – Dumpty….

Though appalled,

I quickly take refuge

in the weather forecast,

[Far more reliable these days,

at last!]

that there would be rainfall

without fail….

---

3.

Losing the essence

Indeed a very pathetic sight it is –

Seeing the butterfly without wings…

and struggling to fly;

to soar high…

The strenuous effort

taking away the sheen of its hues,

left high and dry

so softly it cries

the sound of which escapes even those nearby.

Standing away and witnessing its plights

I merely sympathize,

sporting even a bemused smile.

But, metamorphosing into that very insect

I turn bruised to the core;

could barely breathe….

Has it lost its heavenly wings _

Oh, when and where….?

Or, were they always

a mere semblance?

‘Better to have had it and lost it

than to have never had it at all’

They say…

Perceptions do change

on the brink of collateral damage…

Growing in age

is no gateway to heaven….

Wings intact

is what constitutes

Paradise Perfect.

பெரியப்பாவின் நாட்குறிப்பேடுகள் திண்ணை இணைய இதழ் 21 செப்டம்பர் 2025 _ அநாமிகா

 பெரியப்பாவின் நாட்குறிப்பேடுகள்

திண்ணை இணைய இதழ் 21 செப்டம்பர் 2025

_ அநாமிகா

https://puthu.thinnai.com/.../%e0%ae%aa%e0%af%86%e0%ae.../

இரண்டு பழைய சூட்கேஸுகள் நிறைய இருந்தன பெரியப்பாவின் நாட்குறிப்பேடுகள்.

கணவன் – மனைவிக்கிடையே இடம்பெறும் சாதாரண பேச்சுவழக்கிலான உரையாட லாய் விரியும் விளம்பரம் திடீரென “நல்ல நறுமணம் இல்லே!” என்று அந்த மனைவி, கணவன் போட்டுக்கொண்டுவந்த காபியை ருசித்துக்குடித்துக் கொண்டே சொல்லும் போது சட்டென்று ஒரு நெருடலை மனம் உணரும். ”நல்ல வாசனை இல்லே?” என்றோ. “எத்தனை ஜோரான வாசனை!” என்றோ பேசியிருந்தால் இன்னும் இயல்பா யிருந்திருக்கும் என்று தோன்றும்…..

ஆனால், பெரியப்பாவின் டயரிகள் என்று குறிப்பிடமுடியாதபடி அந்தப் பெட்டிகளில் இருந்தவை நாற்பது பக்க நோட்டுப் புத்தகங்கள், டயரிகள், வீட்டுவிலாசங்கள் – தொலைபேசி எண்களையெல்லாம் எழுதிவைக்கும் சிறு சிறு ஏடுகள் – இப்படி கலந்துகட்டி இருந்தன.

OCTOBER 1ST - INTERNATIONAL DAY FOR OLDER PERSONS