A POEM BY
RAMESH PREDAN
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
(*. ஒரு வாசகராக ஒன்றிரண்டு இடங்களில் (என்னுடைய) மொழிபெயர்ப்பு எனக்கு நிறைவைத் தரவில்லை - லதா ராமகிருஷ்ணன்)
Once in every ten years
Someone would be born to read me
In intelligence, clarity, shape and language
He would be exactly like the other one
Would be born with gender change also
As the reader goes on reading me
I would be born in him anew as man and woman.
In the own body living in the text
There is no usage of language with exclusive
gender- orientation
Inside the Text that wears the gender of the respective readers
the death o f the writer takes place
depending on the reader
There is nothing called the Death of Text
Death of writer is fictitious
All those being alive in fiction
are but natural beyond Being – Non-Being
I speak the truth, O beings of this Planet
The reader alone dies
Reader’s Text is but the absurdity of reading
with the ‘First Person Self that each time taking me,
touching me and opening me
forcibly squeezing itself and so filling me
to the brim
Created once upon a time
and eventually ceased to be and became
sublimated in people’s memory
And, for ages till date
the book of lone book creator
I hid myself inside the text
At the ultimate end where the fiction goes beyond the text
Text and myself alone remained.
Ramesh Predan
அப்படித் தானோர் அதிசயம் நிகழ்ந்தது
ஒவ்வொரு பத்து ஆண்டுக் கொருமுறை
என்னைப் படிக்க ஒருவர் பிறப்பார்
அறிவில் தெளிவில் உருவில் மொழியில்
அவரைப் போலவே இவரும் இருப்பார்
பாலில் வேறாய் மாறியும் பிறப்பார்
படிக்கப் படிக்க அவரில் நானே
ஆணாய் பெண்ணாய் புதிதாய் பிறப்பேன்;
பிரதியில் வாழும் சொந்த உடம்பில்
தனித்த பால்நிலை செயல்படும் மொழிதல்
இல்லை; படிப்பவர் பாலை உடுத்தும்;
பிரதிக் குள்ளே ஆக்கியோர் மரணம்
வாசிப் பவரைப் பொறுத்தே அமையும்;
பிரதியின் மரணம் என்பது இல்லை
ஆக்கியோர் மரணம் என்பது புனைவு;
புனைவில் வாழும் உயிர்கள் எல்லாம்
இன்மை இருப்பு கடந்த இயல்பு;
உண்மை உரைப்பேன் உலகத் தீரே
வாசகர் மட்டுமே மரணிக் கின்றார்.
ஒவ்வொரு முறையும் என்னை எடுத்து
தொட்டுப் பிரித்துப் படிக்கும் தன்னிலை
தன்னைத் திணித்து என்னை நிறைக்கும்
வாசிப் பபத்தம்: வாசகப் பனுவல்.
என்றோ படைத்தேன் செத்தேன் மனிதர்
நினைவில் பதங்க மானேன்; நிற்க,
காலங் காலமாய் மொழியில் நிலைத்தது
ஒற்றைப் பிரதி: படைத்தவர் பனுவல்.
பிரதிக் குள்ளே பதுங்கிக் கொண்டேன்
பிரதியைப் புனைவு கடக்கும் இறுதியில்
நானும் பிரதியும் மட்டும் மீந்தோம்.
No comments:
Post a Comment