பாசாங்குகள் பல வகை - ரிஷி (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 பாசாங்குகள் பல வகை

ரிஷி

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

அமைதியே உருவானவராக இருந்தவரிடமிருந்தா

அம்புகள் இப்படி சீறிப்பாய்கின்றன!

விஷம் தோய்ந்த முனைகளில் தீராவெறி தளும்பியவாறிருக்கிறது.

நஞ்சூறிய அம்பு ஒன்றை சரியாகக் குறிபார்த்து எய்தால்

ஒரு பதவி சில லட்சங்கள் கிடைக்க வாய்ப்புண்டு

இன்றில்லாவிடினும் நாளை – நாளை மறுநாள்

என்ற மனக்கணக்கு சரியாகிவிட்டதில் அவரடைந்த ஆனந்தத்திற்கு

அளவேயில்லை என்பதை

அவருடைய முப்பத்தியிரண்டு பற்கள்

தன்னிச்சையாய் இருமடங்காகிச் சிரிப்பதிலிருந்தே

அறியமுடியவில்லையா என்ன?

வெள்ளந்தியாகச் சிரித்துக்கொண்டே

என்னமாய் வெறுப்பரசியலை விதைதூவலாய்

வீசிக்கொண்டேபோகிறார்.

சென்ற வருடம் வலம் வந்த காரை விட

இந்த வருடம் கிடைக்கப்பெற்ற காரும்

இருமடங்கு பெரியதுதான்.

அதனாலேயே முன்பிருந்த சிறிய தெரு வீட்டை விற்று

பெரிய சாலையின் முகப்பில்

முன்னதை விட இருமடங்கு பெரிய வீடு

வாங்கவேண்டிவந்தது.

எல்லாவற்றுக்குமாக அவருடைய நாவு

நற்றமிழை நாறடிப்பதாய்

நிதம் நூறு தடவை சுழற்றியடித்துக்கொண்டிருக்கிறது

அவரை யிவரை யெவரெவரையோ

ஆனால் எப்போதும் எதிர்தரப்பினரை மட்டுமே;

ஆணோ பெண்ணோ –

கோணல்புத்தி நாக்குக்குப் பாலினம் உண்டோ

நீதி நியாயம் மனிதாபிமானம் மகத்துவம் என்ற வார்த்தைகளை

இடையிடையே தெளித்தபடி

மற்றபடி நற்றமிழை நாறடித்தபடி…..

மனசாட்சியை குழிதோண்டிப்புதைத்தபடி

கண்டதையும் கதைத்தபடியிருக்கு மவர்

பெற்ற நற்பயனாய் _

இவ்வருட முடிவில் அவருக்கு இரண்டுமூன்று பட்டங்களும்

(கௌரவ டாக்டர் பட்டம் உட்பட)

அடுத்தவருடம் ஆகாயவிமானங்கள் இரண்டும்

அன்பளிப்பாய்க் கிடைக்கக்கூடும்;...

நான் யார் தெரியுமா!?!? - ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 நான் யார் தெரியுமா!?!?

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

_ என்று கேட்பதாய்

சில அமைச்சர்களுடன் தான் இருக்கும் சில புகைப்படங்களை வெளியிட்டிருக்கிறார்.

_ என்று புரியச்செய்வதாய்

மறவாமல் சில முன்னணி நடிக நடிகையர்

இயக்குனர் இசையமைப்பாளர்களுடன்

புதுப்பட பூஜை நிகழ்வில்

பங்கேற்ற செய்திகள் படங்களோடு

வெளியாகச் செய்திருக்கிறார்.

_ என்று அடிக்கோடிட்டுக்காட்டுவதாய்

சர்வதேச (நாலாந்தர) எழுத்தாளருடன்

தோளோடு தோள் சேர்த்து நின்ற, நடந்த

காணொளிக் காட்சிகளை

வெளியிட்டிருக் கிறார்.

_ என்று வீரமுழக்கம் செய்வதாய் தலைமறைவுப்போராளிகள் சிலருடன்

காட்டில் குத்துக்காலிட்டு அமர்ந்து

உணவுண்ட காட்சிகளின்

(அதற்கென்றே பிரத்யேகமாக அழைத்துச்

செல்லப்பட்ட சித்திரக் கலைஞரான

தோழரால் கிறுக்கப்பட்ட)

கோட்டோவியங்களை

சுற்றிலும் இறைத்து

நடுவே சிந்தனையார்ந்த முகபாவத்துடன்

தன்னை இருத்திக்கொண்டு எடுத்த

செல்ஃபிகளை

சரசரசரவென்று தொடர்ச்சியாக சில நாட்கள் வெளியிட்டிருக்கிறார்.

_ என்று அழுத்தமாக எடுத்துரைப்பதாய்

மெய்நிகர் மலையொன்றின் உச்சியில்

அமர்ந்தவாறு

சுற்றிலும் பல வயதுகளிலான ஆண்களும்

பெண்களும்

அவர் வாயிலிருந்து விழும் முத்துக்களை

ஆவேசமாகப் பாய்ந்து பாய்ந்து பொறுக்கி யெடுத்துக்கொள்வதை

ஒரு மந்தகாசப் புன்னகையுடன் பார்த்தவா

றிருக்கும் புகைப்படங்களை

அவருடைய நான்கைந்து பக்தகோடிகள்

Bit Noticeகளாய் வினியோகித்துக்கொண்

டிருக்கிறார்கள்.

என்றென்றென்றெனக் கேட்பதான

அத்தனை படங்கள், கோட்டோவியங்கள்,

காணொளிகள், குறுஞ் சுவரொட்டிகளைப்

பார்த்தபின்பும் அசராமல் நின்று கொண்டிருக்கும் வாசகரைப் பார்த்து

‘நான் யார் தெரிகிறதா?’

என்று கேட்டவரிடம் _

_ உங்கள் எழுத்தின் மூலமே தெரிகிறது –

இத்தனை ‘Stage Props’ எதற்கு

என்று எதிர்க்கேள்வி கேட்ட வாசகர்

தன் கையிலிருந்த முகமறியாக் கவியின்

தொகுப்புக்குள்

கூடுவிட்டுக்கூடு பாய்ந்தார்!

விரி கதை - ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 விரி கதை

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

குக்குறுங்கதைக்குக்கூட குறைந்தபட்சம்

எட்டு முதல் பதினைந்துவரிகள் தேவைப்படும்போது

விரி கதையை ஒரு வரியில் எழுதுவதாவது

என்று சுற்றிலும் குழுமியிருந்தவர்கள் குழம்பித் தவிக்க _

கவிழ்த்துவைத்திருந்த கூடையை நேராக நிமிர்த்திய

படைப்பாளி

கீழே குவிந்துகிடந்த சொற்களிலிருந்து இரண்டேயிரண்டை யெடுத்து

ஒரு வரியாக (அன்றி ஒரு வார்த்தையாக)க் கட்டமைத்ததில் _

எல்லையற்று நீண்டுகொண்டே போன

விரிகதை யில்

கவி விதை கதை தை கரி யெனக் கிடைத்த

சொற்கள் போதாமல்

கதை யெங்கே எனக் கேட்கும்

அதிகப்பிரசங்கி வாசகரை

’நாசமாய்ப்போ’ என்று சபித்தபடி_

கால் வரியில் காவியம் போல் ஒன்றைத்

தன் ஆவி கட்டாயம் எழுதும் என்று அறிவித்து

தன் ஆத்ம வாசகர்களின் கலிதீர்க்கிறார்

(கிலிசேர்க்கிறார்) அவர்!

தோசையம்மா தோசை - ரிஷி (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 தோசையம்மா தோசை

ரிஷி

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

அடுத்தடுத்து வார்த்துத்தரப்பட்ட தோசைகளைச் சப்புக்கொட்டி விழுங்கியபடியே

தோசை சுடத்தான் நீங்கள் லாயக்கு என்று யாரிடம் சொன்னானோ

அவர் மீது அபரிமிதமான மதிப்பு வைத்திருப்பதாகவும்

எழுதிக்கொண்டிருப்பவனை

திருப்பிப்போடப்பட்ட தோசையிலிருந்து மீண்ட

சட்டுவம்

ஓங்கிக் குட்டுவதாய் உயர்ந்து, பின்

’அடப்போய்யா சர்த்தான்’ என்று

அடுத்த தோசையைக் கிண்டாமல் திருப்புவதில்

கவனத்தைத் திருப்பியது.

காலம், கனவு மற்றும் கிலோமீட்டர்கள் - ’ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 காலம், கனவு மற்றும்

கிலோமீட்டர்கள்

’ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

கணக்கற்ற காததூரங்களைத் தனக்குள்

குவித்துவைத்திருக்கிறது

காலம்.

ஒவ்வொரு நொடிக்கும் ஒரு ஒளியாண்டு.

முந்நூறைம்பது நாட்களை மைல்களாக

நீட்டிப்போட்டால்

மறுமுனை

அண்ட்டார்ட்டிக்காவைத் தாண்டி…

அந்த நிலாவைத் தாண்டி…

இமயமலையின் உச்சிமுனைத் தொலைவு _

இனி இல்லையாகிவிட்ட அந்த

இரண்டுமணிநேரங்கள்….

புலியின் வாலில் தொங்கிக்கொண்டிருக்கும்

அந்த உயிரின் அலைச்சல்

எத்தனைக் கடலாழங்கள்?

விடை கிடைக்காத கேள்விகளின்

பாரங்களை விரித்துப்போட்டால்

உலகத்துப் பாலைகளையெல்லாம் ஒரு சேரத்

தாண்டி நீளும்.

உலர்ந்தும் உருண்டோடிக்கொண்டிருக்கும்

கண்ணீரின் நீள அகலங்கள்

பாதாளவுலகின் பரப்பளவாய்.

உடல்களின் அருகாமைக்கும் உள்ளங்களின்

அருகாமைக்கும் இடையே

சமயங்களில்

வரவாகும் அகழிகளின் ஆழம்

அளக்கமாட்டாது.

கண்ணின் காலமும் நெஞ்சின் காலமும்

வெவ்வேறு தொலைவுகளின் அலைவரிசைகளில்.

கனவின் மார்க்க்த்திற்கு மார்க்கண்டேயப்

புள்ளினங்கள் வரைந்திருக்கும்

விண்ணிலான

அருவத்தடங்களின் நீள

அளவைகள்

நிலாவிலுள்ளன.

நம்மிடமுள்ளதெல்லாம் வெறும் கிலோமீட்டர்கள் மட்டுமே.

(’காலத்தின் சில ‘தோற்ற’நிலைகள்’ (2005) தொகுப்பிலிருந்து)

சிறுமியும் யுவதியும் சமவயதில்…… ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 சிறுமியும் யுவதியும் சமவயதில்……

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

எழுதும் நேரம் வயது வழிவிலகிவிடுகிறது.

உள்ளே என்றைக்குமாய் கிளைபிரிந்துகொண்டிருக்கும்

வீதியொன்றில்

ஒரு சிறுமி குதித்தோடத் தொடங்குகிறாள்.

திருப்பத்தில் முளைக்கும் யுவதி

நிரம்பிய அறிவிலும் அழகிலுமாய்

பொடிநடையாய்

அளந்துகொண்டிருக்கிறாள் சில

அந்தர உலகங்களை.

பாதிவழியில் சிறுமி

அணிலாகவும் முயலாகவும்,

யுவதி

பஞ்சவர்ணக்கிளியாகவும் புல்லாங்

குயிலாகவும் மாறி

இருவருமே பறந்து பறந்து

காலத்தின் கணக்குகளை சரி செய்தும்

குண்டு குழிகளைச் செப்பனிட்டும்

தமது இறக்கைகளால் அதன் பரிமாணங்களைப்

பெருக்கி

கைக்கெட்டும் தூரத்தில் நெருக்கமாக்கிப்

புதுப்பித்தபடியே

பாடித் திரிகிறார்கள்.

ஓலமோ ஆலோலமோ – அவர்களுடைய

குரல் வழியே

உருகிக் கசிகிறது உயிரின் உயிர்.

கயிற்றரவின் சொப்பனவெளியில்

பெருகிப் பாய்கின்றன

காய்ந்து புதையுண்ட

நதிகளெல்லாம்.

வரவாகும் பேரொளியில்

சிறுபொழுது

இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்களற்று

விரியத் திறந்திருக்கும் நிரந்தரத்தின் நுழைவாயில்....

(’காலத்தின் சில ‘தோற்ற’நிலைகள்’ (2005) தொகுப்பிலிருந்து)

படைப்பாளி

 
தானொரு தரமான படைப்பாளி

என்ற எண்ணம்

தன்மதிப்பு;

தன்மானம்;

தான் மட்டுமே தரமான படைப்பாளி என்ற எண்ணம்

தலைக்கனம்;

திமிர்த்தனம்.

கவிதையின் உலகம் - ரிஷி (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 கவிதையின் உலகம்

ரிஷி

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

கவிஞராயிருப்பதாலேயே பிரபலமாயிருப்பவர் உண்டு.

பிரபலமாயிருப்பதாலேயே கவிஞராயிருப்பவர் உண்டு.

கவிஞராயிருப்பதாலே பிரபலமாகாதவர்கள் உண்டு.

பிரபலமாயில்லாததாலேயே கவிஞராகாதவர்கள் உண்டு.

கவிஞரென்ற அடைமொழியுடன் உலகெங்கும் சுற்றிவருபவர்கள் உண்டு

சுற்றச்சுற்ற விரிவடையுமவர் தலைமேலான

ஒளிவட்டங்கள்

அடுத்த தெருவுக்கும் போயிராதவரின்

அவருக்கும் அவரை அறிந்தவர்களுக்கும் மட்டுமே

தெரிந்த கவிதையின்

அறியப்படாத ஆழ நீள அகலங்கள்

புலப்படுமோர் நாளில்

உலகம்சுற்றிக்கவிஞர்களைப் பற்றிய பிரமிப்பு

விலகி

உயிருள்ள கவிதை இன்று பிறந்த குழந்தையாய்

கைகால்களை உதைத்துக்கொள்ள ஆரம்பிக்கும்.

பெரியவர்களுக்கான குழந்தைக் கதை - ‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 பெரியவர்களுக்கான

குழந்தைக் கதை

‘ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

ஏழு கடல்களையும் ஏழு மலைகளையும் எப்படியோ

கடந்தாகிவிட்டது.

வழியில் எதிர்ப்பட்ட விஷங்கக்கும் பாம்பை

வாய்கிழித்தாகிவிட்டது.

முட்ட வந்த காட்டெருமையின்

கொம்புகளை முறித்தாயிற்று.

புதைகுழிக்குள் கழுத்தளவு காணாமல் போய்

பிழைத்தெழுந்தாகிவிட்டது.

வழுக்குப்பாறை உச்சிமீதிருக்கும்

வீடடைந்து

உள்ளிருந்த இருபது அறைகளையும்

துருவிப் பார்த்ததில்

இல்லாத

இருபத்தோராவது அறைக் கூண்டில்

அகப்பட்டிருந்த

கிளியின் எதிரிலிருந்த கிண்ணத்து

அரிசிமணிகளில்

சரியானதைப் பொறுக்கி யெடுத்து

அதைத் தரையில் தேய்க்கத் தேய்க்க

கிளியுருவி லிருந்த

அரக்கன் தலை சாய்ந்தது.

கூடவே

அவள் தலையும்.

(’காலத்தின் சில ‘தோற்ற’நிலைகள்’ (2005) தொகுப்பிலிருந்து)

உயிர்க்கிளி இருக்கும் மறைவிடம் - ’ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 உயிர்க்கிளி இருக்கும் மறைவிடம்

’ரிஷி’

(லதா ராமகிருஷ்ணன்)

அவர்கள் ஆளுக்கொரு பட்டியல் வைத்திருக்கிறார்கள்.

பல நேரங்களில் ரகசியமாகவே வைத்திருக்கிறார்கள்

தத்தம் பட்டியலை.

ஒரு பட்டியல் பகடைக்காயாக முடியும்.

பெரிய துருப்புச்சீட்டாக மாற முடியும்.

பிரம்பாக பிச்சுவாக் கத்தியாக

பேரழிவை விளைவிக்கக்கூடிய அணுகுண்டாக -

இன்னும் பலப்பலவாக்க முடியும்….

சில நேரங்களில் சிலரை மட்டும் கறாராகத்

தேர்ந்தெடுத்துக்கொண்டு

தங்கள் பட்டியல்களை ஒருவரோடொருவர் ஒப்பிட்டுப்பார்த்துக்கொள்கிறார்கள்.

அந்த சிலர் வெகுசிலரேயானாலும்

அவர்களில் ஒருசிலர்

காலப்போக்கில் கடும்பகையாளியாகிவிடும்போது

சில பட்டியல் ரகசியங்கள் அம்பலமேறுகின்றன.

பட்டியலில் அடிக்கப்பட்ட பெயர்கள்

திருத்தப்பட்ட பெயர்கள்

முதலிடத்திலிருந்து முப்பதாவது இடத்திற்கும்

முன்னூறாவது இடத்திலிருந்து தொன்னூறாவது இடத்துக்கும்

நகர்ந்துவிட்ட பெயர்கள்

சில இடங்களில் மாய மசியால் எழுதப்பட்டதாய்

மனம் போன போகில் காணாமல்போய்விடும் பெயர்கள்

சில தருணங்களில் மந்திரக்கோலால் வரவழைக்கப்பட்டதாய்

பட்டியலில் சட்டென்று வந்து ’பச்சக்’ என்று

ஒட்டிக்கொள்ளும் பெயர்கள்

செல்லப்பெயர்கள்

புனைப்பெயர்கள்

இடுகுறிப்பெயர்கள்

ஆகுபெயர்கள்

இடவாகுபெயர்கள்

அடைமொழிகள்

வசைச்சொற்கள்…..

காலம் செல்லச்செல்ல ஒருவர் கையிலுள்ள பட்டியலே

அவர்கள் அடையாளமாகிவிடுகிறது.

ஒருவேளை பட்டியல் தொலைந்துவிட்டால்

அதன் ரகசிய இடத்திலிருந்து களவாடப்பட்டுவிட்டால்

எடுக்கப்படும் கைக்குரியவர் தன் தோற்றத்திற்குரியவராகிவிடுவாரோ

என்ற பெரும்பீதியும்

இறந்தபின்பும் அமரராக இருக்கும் தம்மைக்

கற்பனையில் கண்டு இறும்பூதடையும்

பேராவலுமாய்

பெருகும் குருதியும்

பொறுக்கமுடியாத வலியும்

ஒரு பொருட்டில்லையென்று

உள்வெளியெங்கும்

கூர்கல்லாலும் கத்திமுனையாலும்

செதுக்கிக்கொள்ளத் தொடங்குகிறார்கள்

தத்தமது பட்டியல்களை.