இன்னொரு வாழ்வு ’ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 இன்னொரு வாழ்வு

 ’ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்)

 (*from my forthcoming 11th poem-collection எதிர்வினை)

வழிதவறி தொலைந்த குழந்தையாய்,

நம்பிக்கைத்துரோகத்துக்கு ஆளான

காதல்வயப்படவர்களாய்,

நாய்வாலின் நிமிராச் சுருளாய்,

மஞ்சளாகிக்கொண்டே வரும் இலையின்

அலைக்கழிப்பாய்,

மொழியறியாப்பாடலொன்றின்வழி யான

மனத்தளும்பலாய்

கண்முன்னே களவுபோகும் காலம் வரவாக்கும்

கையறுநிலையாய்

ஆழ்மனதில் குழம்பித்தவிக்கிறது

கவிதைபோல் ஒன்று.

v       

குற்றச்சாட்டல்ல கவிதை;

குறுக்குவிசாரணையல்ல.

கூண்டுக்கைதியல்ல கவிதை;

கடுங்காவல்தண்டனையல்ல.

வாதப்பிரதிவாதங்களல்ல கவிதை;

வழக்காடுமன்றமல்ல.

வாக்குமூலமல்ல கவிதை;

விலங்கிட்ட கரங்களல்ல.

முகமூடியல்ல கவிதை;

மூதுரைகளுமல்ல.

முத்துமணிவயிரமல்ல கவிதை

முழக்கயிறல்ல.

பகையல்ல கவிதை;

போருமல்ல;

வியூகமல்ல கவிதை;

வெற்றியுமல்ல.

விழவல்ல கவிதை;

விழிநீரல்ல;

வித்தகமல்ல கவிதை;

விளம்பரமல்ல…..

அரைத்தூக்கத்தி லாழ்ந்துபோன மனதில்

கணநேரக் கனவாய் கரையுமோர் அசரீரி:

‘உடல் பொருள் ஆனந்தி…..’

v 

உறக்கக் கரையோரம்

இருக்கும்போதும்

தண்ணீரில் மிதந்துவரும் புட்டியும்

அதனுள்ளிருக்கும் காகிதத்துண்டும்

தவறாமல் தெரிகிறது

விழிக்குள்ளான விழிகளுக்கு _

விரியுங் காட்சியின் கருணை

யருங் கவிதையாக.

v 

குறுக்கே மறிக்கும் உறக்கத்தை

கைகளால் சுருட்டியெடுத்துக்

கக்கத்தில் இடுக்கிக்கொண்டு

மனமும் விரலும் மணத்துயிர்க்க

மறுபிறவியெடுக்கவேண்டும் கவிதையில்

v