தமிழாக்கம்: லதா ராமகிருஷ்ணன்
(* ருஷ்ய மொழியிலிருந்து ஆங்கிலத்தில்
மொழி பெயர்க்கப்பட்டபோது மூலத்திலிருந்ததில் எத்தனை நழுவிப்போயிருக்குமோ. அக்மதோவா வின் ஒரே கவிதை இரண்டு மொழிபெயர்ப்பாளர் களால் நேரெதிர் அர்த்தங்களில் மொழிபெயர்க்கப் பட்டிருப்பதைப் படித்திருக்கிறேன். மூலத்தில் இடம்பெறும் சில சொற்கள், சொற்றொடர் கள், வழக்குச்சொற்கள் மொழிபெயர்ப்பாளரை கதி கலங்கச் செய்துவிடுவதுண்டு. அக்மதோவா
வின் இந்தக் கவிதையின் இந்த ஆங்கில மொழி பெயர்ப்பில் இடம்பெற்றிருக்கும் rack என்ற சொல் அப்படிப்பட்டதாய் என்னை அலைக்கழித்தது. அக்மதோவாவின் வாழ்க்கையோடு பொருத்திப் பார்த்து சரியாகத்தான் மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன் என்று நினைக்கிறேன். என்றாலும், உறுதியாகச் சொல்லமுடியவில்லை)
நூல் வெளியீடு
................................
அந்த நாள் எப்பொழுதுமே ஒர் அரிய நிகழ்வு
அலுப்பும், விரக்தியும் எரிச்சலும்
ஆட்கொண்டிருக்கும் கவி
பண்புமிக்க விருந்தளிப்பவராய், தனது பொக்கிஷங்களைப் பார்வைக்கு விரிக்கிறார்
வாசகரும் வெகுவாகவே ஈர்க்கப்படுகிறார்.
ஒன்று வாசகர்களை
ஒளிரும் பளபளப்பில் அமிழ்த்துகிறது
இன்னொன்று அவர்களை ஒரு குடிலுக்கு
இட்டுச்செல்கிறது
மூன்றாவது பள்ளியறைக்கதவுகளை
பெரிதாகத் திறந்துவிடுகிறது
என்னுடைய வாசகருக்கு
ஒரு வதைச்சட்டகம் போதுமானதா
யிருக்கிறது.
அவர்கள் யார்?
எங்கிருந்து, ஏன், எதைநோக்கி…
வெறுமையை நோக்கி வழிநடத்தும்
இந்தப் பாதையில்
தங்களால் போகமுடியும் என்று அவர்கள்
எண்ணுகிறார்களா?
அவர்களை எந்த உள்ளொளி ஈர்க்கிறது
தன்பால்?
எந்த கன்னங்கரிய நட்சத்திரம்?
ஆனால் நிச்சயம் அவர்கள் கண்டிருப்பார்கள்
எத்தகைய அவலமான அன்பளிப்புகளை
அவர்கள் எதிர்பார்க்கலாமென்று:
இந்த மூட்டமான தோட்டம் ஈடன் அல்ல,
அபாயங்கள் நிரம்பியிருப்பது.
நீங்கள் தேர்ந்தெடுத்த பாதையிலிருந்து
உங்களால் தப்பிக்கமுடியாது
மீண்டும் அவர்கள் விரைவாக, அடர்வாகக்
குழுமுவார்கள்.
அலட்சிய, அநாவசிய அனுதாபத்தால்
உங்கள் இதயத்தைச் சுக்குநூறாகக்
கிழித்தெறிவார்கள்
That day is always an occasion.
The poet, bored, embittered, vexed,
A courteous host, displays his treasures,
The reader’s suitably impressed.
One plunges readers into splendor,
Another takes them to a shack,
A third throws wide the doors of bedrooms,
My reader settles for a rack.
Who are they, wherefrom, why and whither
D’they think they’ll get along this path
That leads to nothingness? What vision
Is drawing them, what pitch-black star?
But surely they must be seeing
What dire rewards they can expect:
This somber garden is no Eden,
And one by dangers is beset.
You can’t escape the path you’ve chosen
Again they’ll troop in, fast and thick,
and tear your heart to shreds by casual
and uninvited sympathy.
13 August, 1962(daytime)
Komarovo
Translated by Raissa Bobrova
(ஆங்கிலத்திலிருந்து தமிழில்: லதா ராமகிருஷ்ணன்)
வேறொருவர் கூறியதையே கூறாதீர்கள்
உங்களுடையதேயான வார்த்தைகளையும் கற்பனையையும் பயன்படுத்துங்கள்.
ஆனால், ஒருவேளை, கவிதையே
ஒரேயொரு மகத்தான மேற்கோள்தானோ என்னவோ
Do not repeat what someone else has said,
Use your own words and your imagination.
But it may be that Poetry itself
Is simply one magnificent quotation.
4 September 1956
(Translated by Olga Shartse
(தமிழாக்கம்: லதா ராமகிருஷ்ணன்)
புத்துயிர்ப்பிக்கவியலாத வார்த்தைகள் சில உள்ளன.
அவற்றைக் கூறுபவர் விரயமாக்குகிறார் பெருங்குவியலை. இரண்டேயிரண்டு விஷயங்களே எல்லையற்றவை –
விண்ணுலகின் நீலமும் தேவனின் கருணையும்.
There are some words that one cannot renew,
And he who says them wastes away a hoard.
Two things alone are infinite – the blue
Of Heaven and the mercy of the Lord.
