ஊரும் பேரும்
ரிஷி
(லதா ராமகிருஷ்ணன்)
(*பிப்ரவரி 6, 2023 தேதியிட்ட பதிவுகள் இணைய இதழில் இடம்பெற்றுள்ளது)
அகன்ற வானத்தில் தன்னந்தனியாக மின்னிக்கொண்டிருந்த
விண்மீனை அண்ணாந்து பார்த்திருக்கையில் மொட்ட விழ்வதாய்
மனதில் வெகு இயல்பாய் முகிழ்த்த வாழ்வுருக்களின் எலும்புகளை நரம்புகளையெல்லாம்
வரிகளில் பதிவேற்றி கவிதையாக்கிக்கொண்டிருந்தபோதெல்லாம்
கிறுக்கனென்றும்
கேனச்சிறுக்கியென்றும்
கித்தாப்பு காட்டறான் என்றும்
கெக்கேபிக்கே என்று எழுதுகிறாள் என்றும்
உருப்படாத எழுத்து என்றும்
ஒரு எழவும் புரியவில்லை யென்றும்
விதவிதமாய் நாளொரு மேனியும்
பொழுதொரு வண்ணமுமாய்
வைதுதீர்த்த
’கவிதை கிலோ என்ன விலை’ என்று கேட்கும் இலக்கியப்புரவலர்கள்
அந்தக் கவியின் ஒரு கவிதை
சமூக ஊடகத்தில் பரவலானதும்
அவர் எங்கள் ஊர்க்காரரென்றும்
எங்கள் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவரென்றும்
எங்கள் தெருவழியாகச் சிலசமயம்
செல்வாரென்றும்
ஒருமுறை என்னைப் பார்த்துச்
சிரித்திருக்கிறாரென்றும்
அவர் உங்கள் ஊர்க்காரர் இல்லையென்றும்
உங்கள் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவரில்லையென்றும்
உங்கள் தெருவழியாக அவர் சென்றதேயில்லையென்றும்
உங்களைப் பார்த்துச்
சிரித்ததேயில்லையென்றும்
எதிரும் புதிருமாகப் பேசும் பேச்சில்
கதிகலங்கிநின்ற கவிதையைப்
பார்த்து
கனிவோடு சிரித்த கவி
காற்றின் கைபிடித்து அந்தரத்தில்
காலாற நடக்கத்தொடங்கினார்.
No comments:
Post a Comment